جلسه دوم دوره آموزشی یک ساله لایف کوچینگ در تاریخ 10 آبان 1400 در محل گروه آموزشی توسعه مهارت های فردی اسطوره سازان با تدریس و راهبری عباس شانه سازان برگزار شد .
یکی از مسائل و معضلاتی که هر کدام از ما در مسیر رشد و پیشرفتمان با آن مواجهیم انتظار ما از خودمان است . به محض اینکه یک دوره ی آموزشی شرکت می کنیم انتظار داریم تمام مسائل و مشکلاتمان را در سریعترین زمان حل کنیم و پس از مدتی که به نتیجه ی دلخواه نرسیدیم تمام آموزش هایی که فرا گرفته ایم را کنار می گذاریم و ناامید به مسیر قبل از آموزش خود و منطقه ی امنمان بر می گردیم .
یکی از دلایل این دلسردی این است که از سطوح یادگیری و بررسی شرایط خود غافلیم .
یادگیری 4سطح دارد :
نا آگاه ناشایسته
آگاه ناشایسته
آگاه شایسته
ناخودآگاه شایسته
نا آگاه شایسته :
زمانی ما در این سطح قرار داریم که نسبت به مساله ی خود آگاهی نداریم و قاعدتا نمی توانیم اقدام مناسبی برای حل مساله برداریم
آگاه ناشایسته :
زمانی ما در این سطح قرار داریم که نسبت به مساله ی خود آگاه شده ایم اما هنوز برای آن راه حلی نیافته ایم .
آگاه شایسته :
زمانی ما در این سطح قرار داریم که نسبت به مساله ی خود آگاه شده باشیم و راه حل آن را پیدا کرده باشیم . در این حالت تنها زمانی از پس مسائل خود بر می آییم که به صورت آگاهانه آموزش هایی را که دیده ایم اجرا کنیم . اما اگر در آگاهی نباشی به الگوهای قبلی فکری احساسی و اقدامی خود باز می گردیم .
ناخودآگاه شایسته :
زمانی ما در این سطح قرار داریم که با مداومت در انجام تمرین ها آن ها را برای خودمان به عادت تبدیل کرده ایم و به صورت ناخودآگاه زمانی که با آن مساله مواجه می شویم راه حل مناسبی که فرا گرفته ایم را به کار می بندیم و انجام آن راه حل برای ما به عادت تبدیل شده و نیاز نداریم در زمان انجام آن آگاهانه اقدام کنیم و تمرکز داشته باشیم .
یکی دیگر از مواردی که عامل شکست ما در هدف گذاری می شود نادیده گرفتن اهداف و اقدام های کوچک است و ما از این موضوع مهم غافل هستیم که تنها زمانی به اهداف بزرگمان می رسیم که به اهداف کوچکمان رسیده باشیم .
عادت ها اقدام های کوچکی هستند که گرایش ما در مسیر حرکتمان را مشخص می کنند . من نمی توانم به هدف خودم که کاهش 10 کیلو گرم وزن طی 2 ماه هست برسم اما کماکان به عادت خوردن روزی نیم کیلو بستنی در روز ادامه بدهم و حتی اگر با زحمت زیاد به آن برسم به زودی به وزن قبلی خود و شاید حتی به وزن بیشتر از آن بر می گردم .
عادت ها سیستم عملکرد ما هستند و این که من از نقطه ی فعلیم به کجا خواهم رسید را عادت های من مشخص می کنند .
پس اگر از وضعیت موجودم ناراضی هستم و می خواهم وضعیت بهتری پیدا کنم بعد از اینکه وضعیت مطلوبم را شناسایی کردم باید به بررسی عادت هایم بپردازم . ببینم کدام عادت ها من را از رسیدن به اهداف و آرزوهایم باز می دارند و دست به اصلاح آن ها بزنم و به این ترتیب در وضعیت خودم تغییر ایجاد کنم .
نکته ای که مهم است این است که در جایگزینی عادت ها هم باید سطوح یادگیری را مد نظر داشته باشیم و با صبوری مراقب عادت هایمان باشیم تا خودمان را در راستای رسیدن به اهدافمان پرورش دهیم و تبدیل شویم به کسی که لایق اهدافمان است .
یکی از عادت های مهم در راستای رسیدن به اهدافمان این است که استقلال مالی داشته باشیم .
راه رسیدن به استقلال مالی استفاده از 5 حساب است .
برای این کار ابتدا درآمد ماهیانه ی خود را یادداشت کنید سپس مشخص کنید که چه میزان از درآمد ماهیانه ی شما به هر حساب تعلق دارد
حساب اول : هزینه ها . تنها 60 درصد درآمد خود را می توانید بههزینه های روزمره ی زندگی تان اختصاص دهید .
حساب دوم : سرمایه گذاری . 20درصد از درآمد ماهیانه ی خود را تحت هر شرایطی به سرمایه گذاری اختصاص دهید . این سرمایه گذاری می تواند برای بیمه عمر بورس ارزهای دیجیتال خرید طلا و ارزهای خارجی و …. باشد
حساب سوم : شادی و تفریح . 15درصد درآمد ماهیانه تان را به تفریح و شادی تان اختصاص دهید . و حتما حداکثر هر 3 ماه یکبار آن را استفاده کنید . این بودجه به شما کمک می کند به روحیه و حال و هوای خودتان توجه بیشتری داشته باشید و سوخت گیری کنید برای ادامه ی مسیر رشد و پیشرفت تان .
حساب چهارم : خیریه . 5درصد درآمد ماهیانه تان را به صرف امور خیریه کنید . این کار باعث می شود چرخه ی انرژی در درآمد شما فعال شود .
حساب پنجم : مغناطیس پول . تلاش کنید روی هر کدام از خرید های خود تخفیف بگیرید . مبلغ تخفیفی را در حساب مغناطیس پول خود ذخیره کنید . پس از مدتی ارزش این حساب با حساب پس انداز و سرمایه گذاری شما برابری خواهد کرد .