زمانی که به گذشته مان نظر بیندازیم متوجه اشتباهاتمان خواهیم شد اما این که ناگهان سبک زندگی خود را به صورت کامل عوض کنیم و همه ی عادت هایی را که تا دیروز داشته ایم کنار بگذاریم و اعمال جدیدی جایگزین آنها کنیم حرکتی انتحاری است که موفقیت آمیز نخواهد بود و سودی به همراه نخواهد داشت و محکوم به شکست خواهد بود، چرا که زندگی ما را مختل خواهد کرد و جز درد و رنجی بی حاصل چیزی نصیبمان نخواهد شد .

پس بهترین راه برای ایجاد تغییر در سبک زندگی استفاده از گام های کوچک است به این صورت که تغییری کوچک را ایجاد می کنیم  و مدتی آن را حفظ می کنیم تا نتیجه ی آن را ببینیم در صورتی که نتیجه مطلوب بود آن را حفظ می کنیم در غیر این صورت تغییر جدیدی را جایگزین آن خواهیم کرد و این گونه به تدریج و به صورت پایدار می توانیم سبک زندگی خود را تغییر داده و سبک دلخواه و صد البته متعادل خود را ایجاد نماییم .

آشنایی با افراد جدید، خواندن کتاب های جدید، رفتن به سفر، شنیدن موسیقی های جدید، تجربه های شغلی جدید و هرآنچه در اطرافمان رقم میخورد فرصتی است تا ایده ای بگیریم در جهت ایجاد عادتی جدید توسط گام های کوچک برای تغییر سبک زندگیمان .

بیایید یک بار برای همیشه مساله ی جبر و اختیار را برای خودمان حل کنیم  و به قدرت انتخابمون ایمان بیاوریم

هرگاه صحبت از ایجاد تغییر و یا حتی افزودن فعالیتی جدید به برنامه های روزانه مان می شود بهانه می آوریم که ” فرصت ندارم، کلی سرم شلوغه ” و همیشه فکر می کنیم فقط این ما هستیم که با کلی مشغله و دغدغه در هر روزمان مواجه هستیم درصورتیکه وقتی زندگی افراد موفق را بررسی می کنیم، متوجه می شویم که زندگی آن ها نیز خالی از مسائل و مشکلاتی از این دست نبوده و گاها حتی مشکلات بیشتری را پشت سر گذاشته اند . این که خرج های زندگی را بهانه کنیم و یا اینکه در شبانه روز زمان کم می آوریم و باید از تایم خواب و استراحتمان بزنیم صرفا بهانه و توجیه است ! آیا از بیست و چهار ساعت شبانه روز ، روزی دو ساعت هم وقت آزاد نداریم؟! اگر با خودمان رو راست باشیم می پذیریم که این مقدار وقت آزاد وجود دارد اما این ما هستیم که با ناچیز شمردن این زمان، فرصت ها را از دست می دهیم .

تفاوت افراد موفق با افراد عادی در استفاده از همین حداقل ها به صورت دلخواه است. زمانی که توان آن را پیدا کنیم که از فرصت های حداقل در زندگی به نحو احسن استفاده کنیم در واقع نشان داده ایم که شایستگی مدیریت فرصت ها را هرچند کوچک و اندک داریم و تنها بعد از نشان دادن این شایستگی است که با توجه به تغییراتی که ایجاد کرده ایم به تدریج جبر عوامل محیطی را کمتر احساس می کنیم و به قدرت انتخاب هایمان بیشتر و بیشتر پی می بریم .

باید همواره در نظر داشته باشیم که عمر ما به تعداد روزهایی که به شب رسانده ایم نیست بلکه به تعداد روزهاییست که درک کرده ایم فرصت زندگی محدود است زیرا فقط در همین روزها به معنی واقعی کلمه زندگی کرده ایم.

و به یاد داشته باشیم این که می گوییم راضی هستیم به رضای خدا به معنای توقف در وضعیت موجود نیست، بلکه رضایت است به کوشیدن و اندیشیدن ….